วันศุกร์ที่ 29 มิถุนายน พ.ศ. 2555

My Love


(***เปิดเพลงก่อนอ่าน)
(มุมที่  : รั           นั    า) 

คุณจำความรักครั้งแรกได้ไหม?
คุณจำความรู้สึกร้อนวูบวาบในอก ... อึดอัดจนรู้สึกหายใจไม่ออกได้ไหม?
คุณรู้ไหมที่หัวใจเต้นโครมครามนั้นเป็นอย่างไร?
คุณคงจะตอบไม่ได้ถ้าคุณไม่เคยมีรักแรก
รักแรกเป็นความรักที่แปลก
และเป็นความรักที่มักจบลงด้วยน้ำตา
เป็นความทรงจำที่แฝงตัวในกลอนฝากรักแบบเด็กๆ ไร้เดียงสา
เป็นความชื่นใจเพียงแค่ชั่วแวบนึงที่ได้เห็นหน้า
เป็นความเปิ่นที่คุณอาจอมยิ้มเมื่อนึกถึง
รักแรกสอนหัวใจให้รู้จักรักเป็น เจ็บเป็น ช้ำเป็น
หลายคนฝังใจกับรักแรกและไม่สามารถลืมได้
เพราะมันเป็นรักฝังใจไปเสียแล้ว
พิษสงของรักแรกนั้นช่างอ่อนหวานและเจ็บปวด
Benjamin Dirsraeli ถึงกับรำพันว่า
"The magic of first love is our ignorance that it can never end"
(มายาของรักแรกนั้นเห็นจะเป็นความเขลาของเราที่เชื่อว่ารักแรกจะไม่มีวันจบสิ้น)
แต่ไม่ว่ารักแรกของคุณจะลงเอยอย่างไร อย่างน้อยที่สุด
หัวใจของคุณก็ได้เรียนรู้แล้วว่า
การเห็นคนๆหนึ่งสำคัญเท่าตัวเรา
ทำให้เรากลายเป็นคนที่คิดถึงคนอื่นมากกว่าตัวเองได้อย่างไม่น่าเชื่อเลยทีเดียว
คำเตือน:อย่าฝังตัวเองไว้กับอดีตที่คุณไม่สามารถเรียกกลับคืนมาได้
คุณไม่ได้เกิดมาเพื่อเจ็บช้ำกับความรักเพียงอย่างเดียว
ความสุขเพราะรักนั้นจะเกิดขึ้นได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับว่า
คุณจะไขว่ขว้ามันไว้หรือเปล่า...........!!!?
 


มุมมองความรัก
(มุมที่     คุ   รั     สั   น ก็        ไป 
"...if you love some somebody, Tell them..."
หากคุณรักใครสักคน ก็บอกเขาไปเสียเถอะ คุณว่าจริงไหม?
เวลาที่คุณมีความรู้สึก"พิเศษ"กับใครคนหนึ่ง
คุณมักจะรู้สึกอิ่มเอมอยู่ในใจเสมอเมื่อได้คุยหรือเพียงเห็นหน้าคนๆนั้น
แต่หลายคนก็ได้แต่เก็บความรู้สึกนี้เอาไว้
ไม่กล้าบอกออกไปด้วยความ"อายหรือกลัว"
บางคนกลัวว่า ถ้าบอกความรู้สึกนั้นไปแล้ว"เขา"อาจจะเปลี่ยนไป
สู้เป็นเพื่อนกันยังดีกว่า เพราะอย่างน้อย"เขา"ก็ยังคงปฏิบัติกับเราเหมือนเดิม
อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่า คุณพอใจจะเป็นฝ่ายรักเขาอยู่เงียบๆ ข้างเดียว
หรือต้องการให้เขามองกลับมาหาคุณบ้างหรือเปล่า
แต่มีสิ่งหนึ่งที่อยากให้คุณจำไว้นั่นคือ
"เพลงนั้นจะไม่ใช่เพลงจนกว่าคุณจะร้องเพลงนั้นออกไป"
ระฆังก็จะไม่ใช่ระฆังจนกว่าคุณจะตีมันให้ดังกังวานออกมา
ความรักก็เช่นกัน คุณไม่อาจพูดได้ว่า สิ่งที่อยู่ในใจคุณนั้นคือความรัก
จนกว่าคุณจะได้ให้ความรักของคุณแก่ใครสักคนโดยการบอกรักเขา
ถ้าคุณรักเขาแล้ว ถึงจะไม่กล้าบอก
ก็จงแสดงออกมาเถอะว่า "คุณรัก คุณห่วงใย"
อย่าได้เก็บความรักเหล่านั้นไว้ชื่นชมคนเดียวเลย

 


มุมมองความรัก
(มุมที่ 3  : เ งื่                วั ง)

"ทำไมถึงรักเขา" คุณเคยถามตัวเองไหม?
แล้วคุณหาคำตอบให้ตัวเองได้ไหม?
ถ้าคุณตอบว่า "ได้ ที่ฉันรักเขาก็เพราะเขา perfect ออกปานนั้น"
รู้ไว้ด้วยว่า คุณกำลังสร้างเงื่อนไขให้กับความรักของคุณ
การสร้างเงื่อนไขก็คือการสร้าง"ถ้า"ขึ้นมากำกับความรักของคุณ
เช่น -ถ้าเขา perfect ฉันจะรักเขา -ถ้าเขาเรียนเก่ง
ฉันจะรักเขา -ถ้าเขาเข้าใจฉัน
ฉันจะรักเขา -ถ้าเขาน่ารัก ฉันจะรักเขา ฯลฯ เช่นนี้แล้ว
ความรักของคุณก็จะเต็มไปด้วยเงื่อนไข
ซึ่งเงื่อนไขเหล่านั้นก็เป็นสิ่งไม่แน่นอนและเปลี่ยนแปลงได้ตลอด
ถ้าเงื่อนไขเหล่านี้เปลี่ยนไป
คุณจะยังรักเขาอยู่ไหม
ความรักเป็นสิ่งที่อยู่เหนือเหตุผล ตรรกะ
หรือเงื่อนไขใดๆในตัวของมันเอง
ความรักเป็นสิ่งที่สมบูรณ์ในตัวของมันเอง
การกำหนดพันธะมากมายให้ความรัก
จะกลายเป็นสิ่งกีดขวางความจริงใจที่คุณจะแสดงออกมา
ความรัก นอกจากจะไม่มีเงื่อนไขแล้ว
ก็ไม่ควรมีความคาดหวังด้วยเช่นกัน
เพราะความคาดหวังก็เป็นการสร้างเงื่อนไขอย่างหนึ่ง
เรามักคาดหวังให้คนที่เรารักมีคุณสมบัติตามที่เราต้องการ
เรามักมีความคาดหวังให้เขาดีพร้อมสำหรับเราเสมอ
แต่เราอาจลืมไปว่า ในขณะที่เราคาดหวังว่าคนที่เรารักจะต้องเป็นอย่างที่ถูกใจเรา
แต่เราก็อาจจะเป็น Mr. หรือ miss 100% right ของคนๆนั้นเสมอไป
เราลืมไปว่า ...
คนๆนั้นก็คาดหวังต่อเราเช่นกัน ทั้งเงื่อนไขและความคาดหวังต่างๆ..........

Colbie Caillat - Bubbly

นิทาน ก้อนเมฆ อาทิตย์ และขุนเขา



กลางครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในสมัยที่สรรพสิ่งยังมีวิญญาณเป็นของตัวเอง
       ก้อนเมฆน้อย เกิดขึ้นจากน้ำที่ระเหยขึ้น ด้วยความร้อนจากดวงอาทิตย์ เจ้าดวงอาทิตย์เลยรู้สึกว่าเป็นความรับผิดชอบของตัวเอง ที่ต้องดูแลก้อนเมฆ พระอาทิตย์ส่องแสง ให้ก้อนเมฆอบอุ่น พระอาทิตย์ร้องเพลงด้วยแสงสว่าง เกิดการไหลเวียนของมวลอากาศ เพื่อให้เมฆน้อยเริงระบำ
       ...มนุษย์เราเรียกเพลงของดวงอาทิตย์ว่า “สายลม”...
       หากวันหนึ่งเจ้าก้อนเมฆ ได้พบกับเจ้าขุนเขา ผู้เยือกเย็นและลึกลับ ภูเขาเจ้าเงียบ หากความเงียบนั้นกลับเป็นเสน่ห์ที่ทำให้เจ้าเมฆน้อยหลงไหล ในความมั่นคง โดดเดี่ยว แต่ทรงพลัง
       เมฆน้อยพยายามเข้าใกล้ขุนเขา แต่ไม่ว่าอย่างไร เจ้าขุนเขาก็ยังสงบเยียบเย็น มิสนใจก้อนเมฆขาวน้อย
       ก้อนเมฆเสียใจ ที่ขุนเขาไม่สนใจ ก้อนเมฆสะสมความเสียใจมากขึ้น จนปุยขาวงามกลับพลันมืดดำด้วยโศกา อันมาจากความเสียใจที่สะสม เจ้าเมฆน้อยพยายามลอยลงไปสัมผัสกับยอดภูเขาอีกเรื่อยๆ หากคำตอบจากขุนเขา คือความสงบเงียบเย็นดังเดิม
       และเมื่อเจ้าเมฆน้อยสัมผัสความเย็นนิ่งนาน เจ้าเมฆนั้นก็พลันร้องไห้ สายน้ำตาของเจ้าเมฆน้อยโปรยปรายรินรดลงบนภูเขาที่เยียบเย็น และแห้งแล้ง...
       ...มนุษย์เราเรียกน้ำตาของเมฆน้อย ว่า “ฝน”...
       ทันใดนั้น พระอาทิตย์ที่ดูแลเมฆน้อยอยู่เงียบๆ ก็รู้สึกสงสารเมฆน้อย และรู้สึกอยากทำอะไรสักอย่างเพื่อบรรเทาทุกข์และโศกให้เจ้าเมฆ พระอาทิตย์จึงวอนขอดอกไม้ที่งดงาม จากทุกที่บนพื้นโลก ลาเวนเดอร์สีม่วงจากโปรวองซ์ อัญชันสีครามจากสยาม บัวนิลุบลสีน้ำเงินจากอินเดีย ใบไผ่สีเขียวสดจากเมืองจีน ทานตะวันสีเหลืองทองจากบราซิล ทิวทิปสีส้มจากฮอลันดา และกุหลาบสีแดงสดจากเกาะอังกฤษ รวบรวมกันมาเรียงร้อยเป็นมาลัยวงโต เพื่อปลอบใจให้เจ้าเมฆน้อยรู้สึกดีขึ้น
       ...มนุษย์เราเรียกของขวัญของดวงอาทิตย์ ว่า “สายรุ้ง”...
       เมื่อเมฆน้อยเห็นช่อสายรุ้งจากดวงอาทิตย์ เธอก็หยุดร้องไห้ พระอาทิตย์ดีใจ จึงส่องแสงเจิดจ้า เปิดให้ฟ้างดงามได้อีกครั้ง
       เจ้าขุนเขา เมื่อได้เห็นความรักของพระอาทิตย์ที่มีต่อเจ้าเมฆน้อย ความเยียบเย็นก็พลันสลาย สิ่งที่ปรากฏบนขุนเขา คือ สัญญาณชีวิต ของพืชเล็กๆ และต้นไม้ใหญ่ ที่ชำแรกผ่านความแข็งกระด้างที่เปลี่ยนเป็นความละมุนแล้ว เหล่าชีวิตนั้นเข้ารับความรักจากดวงอาทิตย์ และความรู้สึกของเจ้าเมฆน้อย เกิดเป็นพืชเขียวชอุ่ม และอบอุ่นสวยงาม เต็มภูเขาไปหมด
       หากภูเขาก็มิได้รักเมฆน้อย และ เมฆน้อยยังคงต้องเสียน้ำตาให้ขุนเขาอีกเสมอยามขุนเขากลับคืนเงียบงัน แต่เมื่อใดที่เมฆน้อยร้องไห้ พระอาทิตย์ก็ปลอบประโลมเจ้าด้วยมาลาเจ็ดสีที่บรรจงรวบรวมมาทุกครั้ง
       เจ้าภูเขาแม้ไม่ได้รักเมฆน้อย แต่ความรักของเมฆน้อย ก็ทำให้มันอ่อนตัวลงเรื่อยๆ ไม่กระด้างแข็งกระดางลาง ภูผาหินเปลี่ยนเป็นดิน พื้นดิ้นแล้งเปลี่ยนเป็นหญ้า และมีชีวิตมากมายเข้ามาอาศัยอยู่กับขุนเขา


....
       แม้จนทุกวันนี้ เรื่องรักสามเส้านี้ก็ยังไม่จบลงไป...
       ก้อนเมฆก็ยังคงรักมั่นต่อขุนเขา แม้เขาเจ้าจะไม่อินัง และดวงอาทิตย์เล่าก็รักและทุนถนอมก้อนเมฆ แม้ก้อนเมฆจะไม่รักดวงอาทิตย์ก็ตาม หากเจ้าก้อนเมฆก็รู้สึกขอบคุณทุกครั้งเมื่อพระอาทิตย์ส่งสายลมมากำนัล ส่งสายรุ้งมาปลอบใจ
       ความรักของทั้งสามคงไม่สมหวังอยู่เช่นนี้...
       แต่มนุษย์เราก็ได้เห็นความงดงามของความรักในธรรมชาติ - ความผิดหวังในความรัก หากบางครั้งก็งดงาม
       ทุกครั้งที่เห็นรุ้งกินน้ำ และเทือกเขาที่เชียวชะอุ่มสดใส...